Af en toe verblijven gasten in ons huis. Wij verhuren niet maar vinden het wel leuk als familie en vrienden er van mee kunnen genieten. Zo ook Rob en Agnes.
Rob is de vader van Florien en een echte vogel- en vlinderliefhebber. Hij fotografeert ze graag. Agnes is zijn vrouw en die vindt het heerlijk om te tuinieren en te lezen. Ons huis in de Indre is dus een bijzonder geschikte plek voor hen om vakantie te houden.

Rob heeft foto’s gemaakt van vogels en vlinders op ons domein en zijn beleving met ons gedeeld.

De Wielewaal is bijzonder lastig te fotograferen. Maar met veel geduld lukt het toch af en toe. Hiernaast het Wielewaal mannetje. Op de foto hierboven zie je er twee.

Hiernaast hoor je een opname van de zang.  

Rob: De aankomst bij het huis van Florien en Kees is een verademing. Weg van de drukke steden en de snelweg. Met kleine weggetjes vol met bloemen, bossages en vogelgezang. De ruiten van de auto zijn besmeurd met insecten. Dat kennen we alleen van vroeger op de Afsluitdijk.
Het huis is koel door de dikke muren. Luiken open, water en elektriciteit aangesloten. Veel hebben we hier niet nodig. Geen tv, nauwelijks internet, maar honderden bloemen en vogels.
Al snel werd de roep van de Wielewaal hoorbaar. Wat een genot! Een wat melancholische roep. Het zijn er drie. De pul leert vliegen.
Steeds meer vogels dienen zich aan, de Tjiftjaf met zijn eentonig deuntje, de roep van Buizerd, Groene en Grote Bonte Specht. Een Grauwe Klauwier zingt hoog in de boom en echt honderd en meer vlinders, vooral Dambordjes en Bruine Zandoogjes dartelen over de bloeiende lavendel.

Wij bleven tien dagen, toen werd het echt te heet, maar een plekje als geen ander. Dacht dat Extremadura mijn topper was, maar nee de schoonheid, stilte en rijkdom van natuur van deze plek is ongeëvenaard.

In Nederland zie je vooral de Turkse Tortel maar de gewone Tortelduiven zijn hier meer algemeen. Herkenbaar aan de lichtbruine tekening op de vleugels. Verder koeren ze net zo graag.

Hier nog wat andere vogels die ik heb gezien. Onder andere de Zwarte Wouw, de Tjiftjaf, het Paapje, de Hop en de Grauwe Klauwier.

De Hop blijft een bijzondere vogel met zijn mooie tekening en karakteristieke kuif. Veel te zien op de elektriciteitsdraden langs de smalle wegen. Maar ook op het tuinpad zoals je hier op de foto kunt zien. Op zoek naar kevers of andere kruipende prooien.

De tuin biedt een heerlijke plek voor vele vlindersoorten. Ik zie er honderden tegelijk door de tuin dartelen. Een feest!
Hier zie je de tuin en daaronder een aantal foto’s van de vele die ik heb gemaakt.

Braamparelmoervlinder op Lavendel, Kolibrievlinder op Lavendel, Kleine Vuurvlinder op Margriet, Zwartsprietdikkopje op Lavendel, Moerasparelmoervlinder op Witte Klaver, Dambordje op Lavendel, Groot Geaderd Witje op Rode Spoorbloem, Bruine Daguil op Lavendel, Bosparelmoervlinder op Witte Klaver en op Margriet, Dambordjes (m + vr) op Lavendel.

Nog een nabericht:
Het melancholieke jodeldiehee van de Wielewalen neuriet na weken nog door mijn hoofd. Ze zullen binnenkort wel zuidwaarts vertrekken. Het was een heel bijzondere ervaring, bijna religieus. Hoop maar dat het Wielewaal gezin de lange reis overleeft en wij er volgend jaar weer deelgenoot van kunnen zijn.

Las verrukkelijk verhaal over de Scharrelaar, mooiste vogel in het blauw. Maar voor mij is niet de kleur bepalend voor wat mooi is. Het geheimzinnig geluid, onzichtbaar hoog in de boom en dan in een flits even in zicht doet het hem. De Wielewaal is een geschenk dat zich niet zomaar etaleert.